Les Trois Vallées

Omschrijving:

De route is bijna 30 kilometer lang, met een klim van bijna 900 meter, en gaat door 3 bijna parallelle valleien: de bekendere Yonne, de ruigere, steilere Touron om vervolgens terug te keren naar de Yonne-vallei en te klimmen naar de calvarieberg in Château-Chinon.

We raden je aan om goed naar de weersomstandigheden te kijken voordat je vertrekt en om een voedselreserve mee te nemen, gezien de geïsoleerde ligging van de gebieden die je doorkruist. Water is minder een probleem in de Morvan, die net als alle graniet een ware watertoren is (neem uit voorzorg sterilisatietabletten mee).

Helaas moet je beginnen met 1.500 meter asfalt of hoofdwegen om geleidelijk op te warmen. Het is ook onmogelijk om de weg naar Autun (KM 1) niet over te steken, een plek waar we je verzoeken om uiterst waakzaam te zijn. Voordat je de weg oversteekt, kom je op een pad dat tot de jaren 1930 de oude tacot was, de naam die aan de spoorlijn van de Morvan was gegeven.

De eerste helling is (helaas nog steeds) op de weg: de gebouwen aan je linkerhand herinneren aan het industriële verleden van de hoofdstad van de Morvan: de DIM-fabrieken die eind jaren 2000 gesloten werden, zijn nu omgebouwd tot een lokale verkoopplaats van hammen en terrines uit de Morvan. We raden je aan om ze iets later te proberen, want we vrezen dat de lange afdaling naar de bodem van de Yonne-vallei zwaar zal zijn voor je spijsvertering.

Na KM 3 vind je jezelf terug op een van de assen van de oude tacot voordat je voorgoed de valleibodem induikt. De rivier wordt overgestoken bij een gerestaureerde molen (KM 5): dit markeert het begin van de zes kilometer lange klim naar de rechterkant van de vallei, met afwisselend stukken met verschillende stijgingspercentages. Het eerste deel is een perfecte illustratie van het "klassieke" landschap van de Morvan, met valleibodems en de eerste delen van de hellingen gemarkeerd, met gegroepeerde woningen en de "hauts", de bergruggen terug naar het bos. De toponiemen herinneren je eraan dat je je op oude Keltische en vervolgens Romeinse paden bevindt (het toponiem "le carrouge" = het kruispunt), dit gevoel wordt versterkt door het oude Gallo-Romeinse theater van Les Bardiaux (gebouwd in de 2e eeuw na Christus - zitplaatsen 700-800). Pas echter op dat je niet tot het dorp Les Bardiaux rijdt en sla van tevoren linksaf (KM 10-11). Rust even uit, want je staat op het punt om een technisch moeilijkere zone in te gaan, met een zeer steile afdaling naar de bodem van de wilde rivier de Touron (KM 11,5) en een even steile klim naar de top van Les Brenots (stijgingspercentage van meer dan 22%).

De zachtere afdaling naar Les Brenets (KM 14) en vervolgens de aangename vlakke kilometer over het kleine weggetje stellen je in staat om bij te komen, vooral omdat het uitzicht hier tot de mooiste van de Morvan behoort: de hoge heuvels rond Haut Folin en Preneley, Château Chinon op zijn voorgebergte en uitzicht op de Bazois daarachter.

Het pad aan de linkerkant brengt je na Vouchot terug naar de bodem van de Touron-vallei (KM 17,5). De klim vooruit over een breed bospad is een van de laatste voor de afdaling in de Yonne-vallei (door de dorpen Chagnon en Rhonon). De bodem van de Yonne-vallei is hier breder: als je eenmaal door de weilanden bent, ligt de laatste echte moeilijkheid in het verschiet: 250 meter D+ in 3 km.

De klim is in twee etappes: de eerste helling, met een D+ van ongeveer 150m, brengt je dicht bij de buitenwijken van Château-Chinon (KM 25).

De laatste klim naar de ruïnes van het oude kasteel is behoorlijk steil (tot 23%) maar de beloning op de top is knap. Voor je liggen de lage plateaus van de Bazois naar het westen. Naar het zuiden, in de richting van het oude Château-Chinon, de hoogste toppen van de Morvan (met Haut-Folin, herkenbaar aan zijn rood-witte antenne).

Een nieuwe afdaling brengt je naar de stad, die je moet passeren voor het Musée du Septennat en dan door discrete steegjes, trappen en smalle doorgangen naar het gemeentehuis. Je zult de geanimeerde fontein niet willen missen die tussen 1987 en 1988 werd gemaakt door Niki de Saint Phalle en Jean Tinguely, in opdracht van de Franse president François Mitterrand voor Sa ville. De steil aflopende Rue du Terreau leidt je naar de D978, die je voorzichtig moet oversteken en dan een klein stukje moet volgen voordat je terugkeert naar een pad aan je linkerhand door weilanden. In de buurt van de manege hoef je maar 500 meter af te leggen, eerst over de weg en dan over een bospad om het natuurcentrum te bereiken.